Mei 2016
Maatjes
Al ruim een jaar bezoekt Flo elke maand de woongroep van Geertje, samen met maatje miMakker Mief. Twee woonkamers grenzen daar aan elkaar, Mief en Flo maken er altijd samen hun entree, in contact gaand met de bewoners splitsen hun wegen zich vaak om dan soms ook weer samen bij een bewoner uit te komen. Geertje is één van de twaalf bewoners, ze is vaak wat in zichzelf, soms volgt het schouwspel van de miMakkers op afstand, wanneer we te dichtbij komen sluit ze zich meestal weer af door haar ogen dicht te doen.
Deze middag is Flo al een tijdje in de tweede woonkamer (Mief is in de andere), ze heeft er met verschillende bewoners leuk contact gehad. Flo heeft vandaag een nieuw speeltje; een kleine mondharmonica. Bij één van de andere bewoners probeert ze voorzichtig uit wat er allemaal mee kan. Dan ziet Flo plots een veranderde, alertere blik van Geertje, het geluid van het instrumentje heeft haar blijkbaar getriggerd. Flo draait zich naar Geertje toe, de afstand tussen hen beiden is een heel aantal meters. Flo blaast nog een keer op de harmonica. En nog maar eens... een kleine wiebelbeweging is het antwoord van Geertje. Daarop laat Flo nogmaals de harmonica klinken, nu wat langer en Geertje maakt wederom de beweging. Flo zet wat passen in de richting van haar rolstoel en ziet dat Geertje nu het initiatief neemt door de wiebelbeweging opnieuw te maken. Flo reageert onmiddelijk door de harmonica in te zetten, geluid en beweging lopen nu synchroon. Flo is nu naast de rolstoel van Geertje beland en maakt oogcontact met haar. Geertje en Flo maken vervolgens tegelijkertijd de beweging en het geluid, Geertjes bewegingen worden steeds langer en groter. En dan klinkt plots vanuit de andere ruimte nog een harmonica! De ogen van Geertje worden groot en ze draait haar hoofd richting de deur. Een mooi vraag-antwoord-spel ontstaat met Mief in de andere ruimte. We horen haar wel maar we zien haar niet, maar Geertje en Flo genieten beiden glimlachend, en al wiebelend en spelend van dit bijzondere contact, met elkaar én met Mief dus...
Voor mij, Patricia, was dit een heel erg mooi moment, ten eerste omdat ik Geertjes beweging kon versterken met geluid en ik daarmee aan haar het initiatief kon geven, ze had invloed op de situatie.Ten tweede lukte het daardoor om in contact te blijven en dichterbij haar te komen, iets wat ze dus niet zo gauw toelaat. Tenslotte is het dan bijzonder dat mijn Miefmaatje ons zo goed aanvoelt, en inspeelt op de situatie waardoor ik ook nog eens een glimlach van Geertje te zien kreeg...